Gedichten úte de bondel Hiemsiik
De gedichtebondel ‘Hiemsiik’ sil presintearre wurde op sneon 17 oktober, 20:00-23:00 yn Teater De Bres, Ljouwert
De Natuer
ik leau dat it net mear stikken kin
dat sis ik hearst my wol ik ha it ek
net altyd by it rjochte ein en miich
de eigen sik der ûnder ik rûk dy en
krij de ridel yn ’e kont ik bin pystich
en mêkje ik stjonk in oere yn ’e wyn
ja dat is de natuer leave hearst my wol
ekstreem
koe ik spyt mar as in sânkastiel fuortspiele litte de kiel
fan ’e kobbe tichtknipe iis ite mei in likje slachrjemme
koe ik mar hosse yn ’e moshpit de albinoknyn in klap
yn ’e nekke jaan koe ik in bui mar mei de joystick stjoere
dy útnoadigje net bûge as in knyft mar rjocht as in domp
yn ’e giele kraach wachtsje op ’e weach út dyn mûle koe ik
mar in pompeblêd yn dyn bil kerve in boerka oer dy hinne
smite dy iepenhelje as in maartske boarre koe ik mar
ekstreem genietsje efter it leffe gerdyntsje boete dwaan
Ut de bondel Hiemsiik, dy’t sneon 17 oktober 2015 presintearre wurdt.
paradys
it reint der samar hinne en ik sis net
dat it kloatewaar is as ik de tosken
poets de doar op it nachtslot draai
ik wit dat der neat feroarje sil as ik
mei de earms om my hinne skaai
de eagen net wenne oan it tsjuster
de klean op in bultsje lis de lekkens
oer my hinne lûk de eagen ta doch
it ôflizze moat wer dream oer dy
hoants
ik bin de hoants
op de lêste ûnkante meter
as it blakstil is
lis ik in wynaai en bliuw
de skepping in stapke yn ’t foar
as ik de skynoanfal
net ôfwarre kin
derút snij
set ik in wite kraach op
en trêdzje de deaden
sûnder kâlde drokte
romje ik it fjild
as in satellytmantsje
dat lodderich en grien
himsels hegere doelen stelt
ring
wolsto ek in feltsje oer de molke
in flueske oer it each sok praat
do kinst om my smoare bisto dêr
leave ik wachtsje efter it kowe
rútsje kin ik dy begnuve sa graach
wol ik balte en bûten weidzje de
grutte blaaie om dy hinne lizze en
lûke oan it geile grien wêrom
hâldt dyn each my fêst jagesto
my in ring troch de noas
hiemsiik
komst wer thús as in hûn dy’t de tonge rôlje
lit oer in rau steed wolst der oer sjonge as in
crooner in barge trientsje litte mar de dei
sutelt katers út de moanne jout in labbe
kakkich tútsje en do longerest om yn har
hutte dêr’t de lêste ingel ôfljochtet oere syn
djoere gleone kloeren tipsy yn ’e weakens
poert in stim i’ll be leaving soon flústeret
net in stjerling aan hat fan it sweltsje dat
roppich it bekje iepenskuort yn har tebarste
kûmke en do tsjin hope op hope leaust
langst dy kleaut swarte lysters dy ferkeard
oer de lippe hippe de hûn dy om ’e skonken
streaket by dy opride wol gjin wâld ûnder de
kont fertsjinnet omdatsto dysels net ferjoust
artikulearje
de pannen rattelje de bynten krimmenearje drippen
rein giselje de ruten as ik ier yn ’e maitiid myn
jagers jas oanlûk de doar op slot draai de auto start en
fuortkachelje freon tomtom my stjoert nei in siichgat dêr’t ik
yn in aula fol grize koppen in nustje byinoar swile
leafdesfersen fertolkje like goed foar de meubels myn
sechje sizze kin in âld lyk my oanstompt en seit dat ik
tenei better artikulearje moat dat er kiestra goed
kennen hat dy’t dêr ivich en altyd op hammere en
ik him ferdúts dat ik wier-wier myn stjonkende bêst doch mar
staf en dôf wol dy koekebakker wêze hoe bring ik him
by dat de prûketiid fan hoflike ridders en skiere
wyfkes wit hoe fier efter ús leit wêrom gappet er my
oan as in tûke greidboer is syn ko koart yn speet driuwe
syn einen sleau yn ’e sleat om saait syn seefûgel kriezend
del ferstrûpt er him net ûnder it âld habyt fan taal dêr’t
as poppestront sa geil it gers is it hea rûkt nei it wein
fol simmer doe’t er mei in strieke tusken de tosken en
it swit yn ’e naad út it boarst spruts moai sûnder wjergea song
wurd foar wurd oploege de risping him reade koantsjes joech
hy my no driuwerich tabyt dat ik better artikulearje
moat mar it ferrek him nei de bek te praten de mûle
skoattelje my ôfjou de wetterhûn aai myn lêste bytsje
idelens weislepe lit de feint yn ’e finne ôfseamje
dy’t net om sizzen jout ik yn nuversma syn brune
kikers fiele en taaste kin in frjemd ferlet him faaks nei
aula brocht en ik de holle fan siden draai it each
glydzje lit oer in muorre mei mozaykjes myn loop
plantsje tusken boarnamers stjelpkes en kanadeeske wyn
mûnen myn loop rjochtsje it ljurkje nei jimmer heger
kimen stiicht de swel foarby piramide en nyl fleach en
ik yn in wyld fjild fol surch en bûnte bisten in droech skot
los in pleister op it sear plak gjin fout meitsje dy âld strûk
my troch alles hinne trochboarret fan syn gelyk my net
ûnder de reek fan babiloanje mar yn ’e smelle five
deabliede lit it my net rekket as er súntsjes
ôfset of dat ik him opkrosse lit en ik wer yn ’e
auto deunby de lêste ôfslach in hij foar ’t fizier krij
dy’t de roek neisjocht mar drok en net stikem genôch
dûnsjend op krêftige wjokken fuort strûst yn sichsachbanen
gewisse
it feecht as mike tyson om him hinne it komt
yn it stal fan in fûgel mei in krop fol sied it krûpt
as in hillich slachskaad mar sieddet út as kanker
it sûpt slim en slûpt op strieën skonken efter dy
oan it seit boe en stekt de hân op it bestelt ús
heit it himet yn ’e nekke it sûcht oan in reidsje
it wynt de wolken om ’e finger it ropt do stiest
op ’e dea mar do hast dat rot baltsje noait rekke
it knypt yn ’e titten fan it spûk efter de bar it
wol de bear útdage mar kneppelet fan de kruk
it huft it glês oan barrels it seit do hast in frij
berop mar ik fertsjinje myn brea mei dyn leagen
ik bin de knokker fan it libben en do bist in
suertsje by de boadskippen út dyn koker
rûgelje allinne mar nuete wurdsjes
Ut de bondel Hiemsiik, dy’t dit jier by Bornmeer ferskine sil.
Mear fan Elmar Kuiper
Eeltsje Hettinga kriget de Gysbert In resinsje fan it bekroande wurk: ‘Subtiliteit is fier te sykjen.’ |
Holiday Inn Fragmintsje fan Elmar Kuiper |
Business Park |
It ferhoar Ienakter fan Elmar Kuiper |
Haagsma en Gurbe Ienakter fan Elmar Kuiper |
Autonomy is in posysje under fjoer fraachpetear mei Elmar Kuiper |
Widnersbonkje Fersen fan Elmar Kuiper |
Kaleidoskopyske blik op it resinte Fryske fers Nije poëzyblomlêzing! |
‘Dream’ en oar arbitrêr barren De romte is keal. In pop draacht in pak fan Gucci. Eva sûget … |
Tút fan Judas Politike Haiku I |