image
Andy Warhol, 1964, still.

Gedichten úte de bondel Hiemsiik

Foto Kuiper & Dillerop

De gedichtebondel ‘Hiemsiik’ sil presintearre wurde op sneon 17 oktober, 20:00-23:00 yn Teater De Bres, Ljouwert

De Natuer

ik leau dat it net mear stikken kin

dat sis ik hearst my wol ik ha it ek

net altyd by it rjochte ein en miich

de eigen sik der ûnder ik rûk dy en

krij de ridel yn ’e kont ik bin pystich

en mêkje ik stjonk in oere yn ’e wyn

ja dat is de natuer leave hearst my wol

ekstreem

koe ik spyt mar as in sânkastiel fuortspiele litte de kiel

fan ’e kobbe tichtknipe iis ite mei in likje slachrjemme

koe ik mar hosse yn ’e moshpit de albinoknyn in klap

yn ’e nekke jaan koe ik in bui mar mei de joystick stjoere

dy útnoadigje net bûge as in knyft mar rjocht as in domp

yn ’e giele kraach wachtsje op ’e weach út dyn mûle koe ik

mar in pompeblêd yn dyn bil kerve in boerka oer dy hinne

smite dy iepenhelje as in maartske boarre koe ik mar

ekstreem genietsje efter it leffe gerdyntsje boete dwaan

Ut de bondel Hiemsiik, dy’t sneon 17 oktober 2015 presintearre wurdt.

Elmar Kuiper - Fers2 7 juny 2015

paradys

it reint der samar hinne en ik sis net

dat it kloatewaar is as ik de tosken

poets de doar op it nachtslot draai

ik wit dat der neat feroarje sil as ik

mei de earms om my hinne skaai

de eagen net wenne oan it tsjuster

de klean op in bultsje lis de lekkens

oer my hinne lûk de eagen ta doch

it ôflizze moat wer dream oer dy

hoants

ik bin de hoants

op de lêste ûnkante meter

as it blakstil is

lis ik in wynaai en bliuw

de skepping in stapke yn ’t foar

as ik de skynoanfal

net ôfwarre kin

derút snij

set ik in wite kraach op

en trêdzje de deaden

sûnder kâlde drokte

romje ik it fjild

as in satellytmantsje

dat lodderich en grien

himsels hegere doelen stelt

Elmar Kuiper - Fers2 febrewaris 2015

ring

wolsto ek in feltsje oer de molke

in flueske oer it each sok praat

do kinst om my smoare bisto dêr

leave ik wachtsje efter it kowe

rútsje kin ik dy begnuve sa graach

wol ik balte en bûten weidzje de

grutte blaaie om dy hinne lizze en

lûke oan it geile grien wêrom

hâldt dyn each my fêst jagesto

my in ring troch de noas

hiemsiik

Elmar Kuiper - Fers2 16 oktober 2015

komst wer thús as in hûn dy’t de tonge rôlje

lit oer in rau steed wolst der oer sjonge as in

crooner in barge trientsje litte mar de dei

sutelt katers út de moanne jout in labbe

kakkich tútsje en do longerest om yn har

hutte dêr’t de lêste ingel ôfljochtet oere syn

djoere gleone kloeren tipsy yn ’e weakens

poert in stim i’ll be leaving soon flústeret

net in stjerling aan hat fan it sweltsje dat

roppich it bekje iepenskuort yn har tebarste

kûmke en do tsjin hope op hope leaust

langst dy kleaut swarte lysters dy ferkeard

oer de lippe hippe de hûn dy om ’e skonken

streaket by dy opride wol gjin wâld ûnder de

kont fertsjinnet omdatsto dysels net ferjoust

artikulearje

de pannen rattelje de bynten krimmenearje drippen

rein giselje de ruten as ik ier yn ’e maitiid myn

jagers jas oanlûk de doar op slot draai de auto start en

fuortkachelje freon tomtom my stjoert nei in siichgat dêr’t ik

yn in aula fol grize koppen in nustje byinoar swile

leafdesfersen fertolkje like goed foar de meubels myn

sechje sizze kin in âld lyk my oanstompt en seit dat ik

tenei better artikulearje moat dat er kiestra goed

kennen hat dy’t dêr ivich en altyd op hammere en

ik him ferdúts dat ik wier-wier myn stjonkende bêst doch mar

staf en dôf wol dy koekebakker wêze hoe bring ik him

by dat de prûketiid fan hoflike ridders en skiere

wyfkes wit hoe fier efter ús leit wêrom gappet er my

oan as in tûke greidboer is syn ko koart yn speet driuwe

syn einen sleau yn ’e sleat om saait syn seefûgel kriezend

del ferstrûpt er him net ûnder it âld habyt fan taal dêr’t

as poppestront sa geil it gers is it hea rûkt nei it wein

fol simmer doe’t er mei in strieke tusken de tosken en

it swit yn ’e naad út it boarst spruts moai sûnder wjergea song

wurd foar wurd oploege de risping him reade koantsjes joech

hy my no driuwerich tabyt dat ik better artikulearje

moat mar it ferrek him nei de bek te praten de mûle

skoattelje my ôfjou de wetterhûn aai myn lêste bytsje

idelens weislepe lit de feint yn ’e finne ôfseamje

dy’t net om sizzen jout ik yn nuversma syn brune

kikers fiele en taaste kin in frjemd ferlet him faaks nei

aula brocht en ik de holle fan siden draai it each

glydzje lit oer in muorre mei mozaykjes myn loop

plantsje tusken boarnamers stjelpkes en kanadeeske wyn

mûnen myn loop rjochtsje it ljurkje nei jimmer heger

kimen stiicht de swel foarby piramide en nyl fleach en

ik yn in wyld fjild fol surch en bûnte bisten in droech skot

los in pleister op it sear plak gjin fout meitsje dy âld strûk

my troch alles hinne trochboarret fan syn gelyk my net

ûnder de reek fan babiloanje mar yn ’e smelle five

deabliede lit it my net rekket as er súntsjes

ôfset of dat ik him opkrosse lit en ik wer yn ’e

auto deunby de lêste ôfslach in hij foar ’t fizier krij

dy’t de roek neisjocht mar drok en net stikem genôch

dûnsjend op krêftige wjokken fuort strûst yn sichsachbanen

gewisse

it feecht as mike tyson om him hinne it komt

yn it stal fan in fûgel mei in krop fol sied it krûpt

as in hillich slachskaad mar sieddet út as kanker

it sûpt slim en slûpt op strieën skonken efter dy

oan it seit boe en stekt de hân op it bestelt ús

heit it himet yn ’e nekke it sûcht oan in reidsje

it wynt de wolken om ’e finger it ropt do stiest

op ’e dea mar do hast dat rot baltsje noait rekke

it knypt yn ’e titten fan it spûk efter de bar it

wol de bear útdage mar kneppelet fan de kruk

it huft it glês oan barrels it seit do hast in frij

berop mar ik fertsjinje myn brea mei dyn leagen

ik bin de knokker fan it libben en do bist in

suertsje by de boadskippen út dyn koker

rûgelje allinne mar nuete wurdsjes

Ut de bondel Hiemsiik, dy’t dit jier by Bornmeer ferskine sil.

Mear fan Elmar Kuiper

Eeltsje Hettinga kriget de Gysbert In resinsje fan it bekroande wurk: ‘Subtiliteit is fier te sykjen.’
Holiday Inn Fragmintsje fan Elmar Kuiper
Business Park
It ferhoar Ienakter fan Elmar Kuiper
Haagsma en Gurbe Ienakter fan Elmar Kuiper
Autonomy is in posysje under fjoer fraachpetear mei Elmar Kuiper
Widnersbonkje Fersen fan Elmar Kuiper
Kaleidoskopyske blik op it resinte Fryske fers Nije poëzyblomlêzing!
‘Dream’ en oar arbitrêr barren De romte is keal. In pop draacht in pak fan Gucci. Eva sûget …
Tút fan Judas Politike Haiku I
1 2