Indian summer yn in sjaletsy op ’e Twizelerheide
1
Foar it rút Crazy, it hynder sûnder namme,
tjirget tsjin it spantou foar wat gers.
De sinne jout net werklik fan ketoen,
as strielet er beskamme
oer de skrale takomst dy’t er lêst.
Oer ’t fjild de lêste tsjoen,
fan ’e Wâlden ljocht omklamme;
gouden flues krûpt oer de klûs dêrnêst.
’t Is te let septimber en sprek soen
oer ’t lytse bosk – ,,Ferjamme!”;
dêr slacht yn ’t hout in seage fêst
en yn ’t griene wurdt it brune sjoen.
2
Leafste, sa suver is langer n’t ien mear
om de lânstaal mei te praten
en tegearre de mûle te spielen
oer de pronkstikken fan ’t regear,
as dy. Under pauwe-eagen fan fanaten
(gjin hauk syn slach om foar te fielen)
koartsje dizze dagen ús petear
yn mei simmers’ laureaten,
dy’t berne’ stimbannen stielen,
har guozzefearren, kear op kear.
Do seist, wat azen kinne kaarte?
Wat tiid helpt ús súv’rens út te dielen?
3
Wat, as de wrâld rint nei ûntheffing
foar it foarmjen fan it wurd
en it lêzen – wat ea útdrukking wie
fan it rjocht op férheffing?
Ik wit net wat it is; wol wêr’t it gie:
poëzij, iepen boek, fjurren ring,
wie in hite hij, gjin lyts lân grut.
Let fjoer is ’t, sinnestriel,
fan ’e stamkes yn ’e ôffreding,
om in tútsje yn ’e blokhut
túchskampend singels yn, nei hiel
leafde syn skrifttalige genêzing.
4
Foar it rút Crazy, ’t hynder sûnder tek.
Fljocht nei fan ealjebijen
oanstutsen kastomaten by de bjirkewâl.
Ik tink, dêr giet er, net âld mei brek
en butst, mar frij en net mijen,
en hy trapet net it strie op stâl
yn dit dressuerwinnend tiidrek,
brinzgjend om in hânfol biks te krijen.
Rjochtop de ruter, mei de sinne mâl;
in jonge geast, yn tiid in wek.
It hynder, dat tsjin ’e jûn komt te flijen,
wat dertene, wylde fôle!
Mear fan Abe de Vries
Tsjinwynkronyk 2018 #1 It earste fearnsjier fan it kulturele haadstêdbarren sit derop! Fers2 hat mar in bytsje lêst fan hân fan dat fearnspart. Mar LF2018 nammerstemear |
Ut Mienskar: Sonnetten Doarp, dij binn’ swierrichheden brocht / yn romtes dêr’t wy stikten fan it gnizen. |
Ut Mienskar: Sonnetten Men soe in ekspresjonist, in fauvist wêze wolle, / wurkjend yn syn earste blauwe perioade, / mei in toets, op foarbyld fan âlden stuolle |
Ferskriftliking en ferboargerliking fan Fryske literatuer: It wurk fan Cor Wielsma (1845-1922) |
Yn ’e iensumens fan it Koarnjumer Aldlân Hy siet beknypt tusken ‘klerikaal en liberaal, tusken sosjalist en populist’. Der is lykwols reden om oan te nimmen dat der noch wat oars wie … |
‘Fryslâns fee is hearefee, Fryslâns grûn is hearegrûn’ It is even nei healwei njoggenen, de kâlde moandeitejûn fan 18 November 1901, en hy hat tefolle dronken. |
Folksskriuwerij en lokale elites yn de Lytse Bouhoeke De Lytse Bouhoeke is yn it midden fan de njoggentjinde ieu in lytse wrâld. Drok ûnderling ferkear fan boeren, skoalmasters, dûmnys, smidden … |
Neo-folk as krityk op it kapitalisme Folksferhalen binne, om binnentroch te stekken, sterke stikken dy’t de generaasjes bylâns trochferteld wurde op jierdeisfeestjes. |
‘Freonen fan âlds, farwol!’ ‘Ofskie’ is, as ik myn sin sis, ien fan ’e kaaifersen fan Piter Jelles Troelstra. |
Grand tour God brekt ûnrjochtfeardige rjochters de nekke, / tocht de mem. En liet har soan gean op grand tour. |