Eppie Dam
Eppie Dam syn dichtsjen en fertellen makke sa’n hege flecht dat it Fryslân net lofts—literêre karriêre yn Amsterdam—of rjochts—Grins—ferliet mar oan de boppekant; nea opmurken troch de inoar opfolgjende, ûnferoarlik mei de noas op it platte fjild hingjende Gysbertsjuerys.
Bydragen fan Eppie Dam
| ‘It liet fan Swalkjende Aengus’ & ‘Hij jout de wylp in beskrobbing’ Ik socht yn ’t nutebosk beskûl/ omdat myn kop fol gleonens wie |
| De kleisang fan de aldman Hoewol’t ik skûlje foar de rein/ ûnder in beam sûnder gloarje |
| De Twa Beammen (oersetting fan W.B. Yeats) Leafste, stoarje yn dyn eigen hert,/ de hillige beam dy waakst yn dij |
| Fersen foar Falentyn As ’t tiid foar ús wurdt om kersen te plukken/ en klyster en geal fan moarns oant jûns let/ har útlibje wolle |
| It Mareilan Innisfree No kom ik oerein en gean, en gean op Innisfree ta |
