Opiny3>
De Starumer fisk fan Apollo
De sinne kaam, de sinne sonk,
’t lân bleau yn ’t stedske skaad.
Mar grutskens wreau in smeulend’ fonk
ta groulik plagiaat ~
As Jiskepûster fan it ryk
stint ûnbesjoen it lân
dêr oer dy frekte Ofslútdyk:
neat oan en deagewoan.
“Mar wy bin”, rôp ús Friezne wacht,
“op ierde dochs it sâlt.
Is dit lân net yn skier midsnacht
de ljochttoer oer de wrâld?”
“Wy hoeg’ gjin pronk dy’t oeral skynt,
gjin praal comme tout Versailles:
om’t thús himsels opnij útfynt –
wy bin gjin pappegaai.”
“Nea ninter masters slaaf gelyk,
har hymjend neierop:
hjir fiert triomf, hark: autentyk!
Al kost’ it my de kop.”
Elts rispe frucht waard uzes sels,
út Fryske boaiem sprút:
fidele mienskip, niks rebels,
fontein, mei fiskesnút ~
De sinne kaam, de sinne sonk,
neimaak waard net oer praat,
mar efter al ’t jûchhei dat klonk
sloech ’t fuotljocht djip syn skaad.
Aug 2018
Mear fan Friduwih Riemersma
In tradysje fan ‘It kin sa wol’ De ynfloed fan digitaliteit fan literêre tydskriften op de Fryske literatuer |
Utopyske Leafde Hoewol’t de kwestje fan de ideale leafde foar it grutste part it domein is fan de dichters beslacht it ek it wurkgebiet fan filosofen. |
Wat is der mis mei it logo fan Valletta? It liket net op in pompeblêd. |
Diaspora fan minsklik kapitaal It oeuvre fan Sjieuwe Borger spilet hieltyd yn it heechoplate miljeu. It aktive engaazjemint mei oplieding is dêr leech. |
‘Charlie Hebdo’: Kronyk fan in diskusje |
Belofteparadoks: Fers2 yn 2016 |
“Wy binne it hert” Ynienen like it wer in issue: de ynstitúsjonalisearring fan Fryslân. |